. سُـورَةُ قُـرَيْـش

بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ

لاِيـلافِ قُـرَيـْـش (1) إيـلافِـهِـمْ رِحْـلَـةَ الـشِّـتـآءِ وَ الـصَّـيْـفِ (2) فَـلْـيَـعْـبُـدُوا رَبَّ هـذَا الْـبَـيْـتِ (3 )اَلَّـذى أَطْـعَـمَـهُـمْ مِـنْ جُـوع وَ امَـنَـهُـمْ مِـنْ خَـوْف(4)

. سوره قُرَيش

به نام خداوند بخشنده مهربان

)خدا دشمنان را نابود كرد( تا قبيله «قريش» با هم دوست شوند; (1 )و دوستى آنان در سفر زمستانى و تابستانى برقرار بماند. (2) پس )براى سپاسگزارى( بايد خداوندِ اين خانه )كعبه( را بپرستند; (3 )همان خداوندى كه هنگام گرسنگى خوراكشان داد، و هنگام ترس آسوده خاطرشان ساخت. (4)

. سُـورَةُ الْـكـافِـرُونَ

بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ

قُـلْ يـآ أَيـُّهَـا الْـكـافِـرُونَ (1) لا أَعْـبُـدُ مـا تَـعْـبُـدُونَ (2 )وَ لا أَنْـتُـمْ عـابِـدُونَ مـآ أَعْـبُـدُ (3 )وَ لا أَنـَا عـابِـدٌ مـا عَـبَـدْتُـمْ (4) وَ لا أَنْـتُـمْ عـابِـدُونَ مـآ أَعْـبُـدُ (5) لَـكُـمْ ديـنُـكُـمْ وَ لـِىَ ديـنِ (6)

. سوره كافِرون

به نام خداوند بخشنده مهربان

بگو: «هان، اى گروه كافران! (1) آن چه را شما مى پرستيد من نمى پرستم. (2) آن چه را من مى پرستم شما نمى پرستيد. (3) و آن چه را شما پرستيده ايد من نمى پرستم. (4) و آن چه را من مى پرستم شما نمى پرستيد. (5) پس: دين شما برايتان، و دين من براى من». (6)

×                  بهترین سوره قرآن « یس » است

×                  سوره « حمد » به مادر قرآن معروف است

×                   سوره فجر به سوره امام حسین (ع) معروف است

گوته می گوید :اگرچه ما همواره از قرآن روی برمی گردانیم و در همان مرحله ی اول از آن اظهار تنفر می نماییم اما آن خیلی زود ما را به سوی خود جذب كرده و شگفت زده می نماید ودر نهایت مارا وادار می كند كه در مقابل آن سر تعظیم و احترام فرود آوریم. سبك واسلوب قرآن و هماهنگی و توافق آن بامحتوا وهدفش محكم و استوار،بسیار عالی و باشكوه،با هیبت وسرسام آور و دارای رفعتی حقیقی و ابدی است.. . ازاین رو این كتاب در تمام زمانها،تأثیری نیرومند از خود به جای می گذارد .

ولتر می گوید:اگر تمام قرآن را از اول تا آخر آن بخوانید،یك كلمه ی كودكانه در آن نخواهید یافت.قرآن در حقیقت مجموعه ای است از پندهای اخلاقی،دستورهای دینی،راز ونیاز به درگاه خداوند،تحذیر و تشویق جهانیان و شرح سرگذشت فرستادگان خدا.

توماس كارلایل می گوید:قرآن اساس تشریع برای هر زمان و مكان و سرچشمه ی احكام قضایی و قانون متبع در امور زندگی بوده و راه زندگی سعادتمندانه ای را برای پیروان خود روشن می سازد.یكی از مزایای قرآن كه دقت آن باعث دهشت واعجاب من شده است،این است كه در جمله هایی كوچك به بعضی از حقایق بزرگ اشاره نموده است .

دكتر جرنیه ی فرانسوی علت مسلمان شدن خودرا اینگونه بیان می كند :«من تمام آیه های قرآن راكه در زمینه ی علوم طبیعی و بهداشت وطب بودند،مطالعه نمودم و آنها را با دقیق ترین قوانین علوم طبیعی و پیچیده ترین اصول ثابت شده ی علوم عقلی منطبق دیدم ویقین پیدا كردم كه هزار سال قبل جز خدا هیچ كسی بر روی زمین از آن قوانین و اصول آگاه نبوده است؛پس به حقانیت و خدایی بودن چنین كتابی ایمان آوردم».

ریتو بنورث اعتراف می كند:«علوم طبیعی وفلكی و فلسفه از قرآن اقتباس شده است و علما مدیون قرآن هستند» .

جی مارگولیوت می گوید :«اقرار می كنم كه قرآن مهمترین موقعیت را در میان كتابهای مذهبی جهان به خود اختصاص داده است؛گرچه قرآن در این طبقه ی ادبیاتی جوانترین اثر به حساب می آید اما تأثیر شگرفی را كه بر عده ی زیادی از مردم گذاشته است،همچنان به دیگران ارزانی می دارد .این كتاب برای اولین بار از افراد ناهمگون قبایل صحرایی در شبه جزیره ی عرب،امتی از قهرمانان ساخت و آنان نیز به نوبه ی خود اقدام به ایجاد چنان سازمانهای وسیع سیاسی مذهبی در جهان اسلام نمودند كه یكی از بزرگترین نیروهایی است كه اروپا وغرب برای آن حساب ویژه ای باز نموده اند» .

موریس بوكایل می گوید :«بررسی كامل عینی و بی طرفانه ی قرآن در پرتو دانش مدرن ،ما را به درك توافق بین این دو(قرآن وعلم) رهنمون می سازد و نیز این حقیقت را روشن می سازد كه در زمان محمد ،نه او ونه هیچ انسان دیگری نمی توانسته است چنین مطالب شگفت انگیزی را كه با علم امروز مطابقت می كند،به رشته ی تحریر در آورد» .

ماكسیم رودنسون،نویسنده ی ماركسیست می گوید:قرآن كتاب مقدسی است كه عقلانیت جایگاه بسیار بزرگی را در آن اشغال نموده است.در این كتاب خداوند برای مردم همواره دلیل و برهان ارائه می نماید ودر مناسبتهای متعدد برای انسان تكرار می كند كه پیامبران همراه دلیل وبرهان مبعوث شده اند .به نظر می رسد عقل گرایی قرآنی همچون سنگ، سخت،مستحكم و اصلی بنیادی است .

جان دیون پورت می گوید :قرآن تا آن حد معجزه ی جاوید شناخته شده است كه محمد (ص) آن را دلیل قوی و مؤید رسالتش اعلام نمود و آشكا را فصیح ترین مردان آن روز عربستان را به مبارزه دعوت نمود تایك سوره مانند قرآن بیاورند. قرآن مانند اناجیل نیست كه فقط به عنوان میزان وشاخصی درباره ی عقاید دینی،عبادت وعمل پیروان ‎آن شناخته شده باشد بلكه دارای مكتب و روش سیاسی نیز هست.كلیه ی مسایل حیاتی و مالی با اجازه ی همین منبع ومصدر قانونگذاری حل می شود. در میان محسنات زیادی كه قرآن به حق واجد آن است،دو نكته ی بسیار مهم وجود دارد یكی لحن تعظیم وتكریم هنگام ذكر نام خداوند ودیگری وجود نداشتن فكر،بیان و یا داستانی خلاف تقوا یا حاكی از سوء اخلاق و بی عفتی و عدم طهارت كه آن را معیوب و لكه دار نماید در صورتی كه با كمال تأسف این نواقص در موارد بسیار زیادی در كتب یهود دیده می شوند .

ویل دورانت می گوید :در قرآن قانون واخلاق یكی است.رفتار دینی در قرآن شامل رفتار دنیوی نیز هست وهمه ی امور آن از جانب خداوند وحی شده است .

ارنست رنان می گوید :اگر كسی خواسته باشد به كتابی كه از آسمان نازل شده است ایمان بیاورد،آن كتاب فقط قرآن است زیرا كتب دیگر آسمانی امتیازات قرآن را ندارند .

ادوارد گیسبون می گوید: قرآن دستور عمومی و قانون اساسی مسلمین است؛دستوری است شامل مجموعه قوانین دینی،اجتماعی مدنی،تجاری ،نظامی،قضایی،جنایی وجزایی .

هربرت جرج ولز می گوید:قرآن بهترین راهنمای یك عقیده ی قلبی یعنی توحید و اخلاق فاضله است.شاید نیروی معنوی این كتاب منحصر به سادگی اوامر ونواهی آن باشد چنانكه گاهی یك كلمه ی آن چندین حقیقت را در بر می گیرد. قرآن كتاب علمی ،دینی،اجتماعی ،تربیتی،اخلاقی و تاریخی است.مقررات و احكام آن با اصول قوانین ومقررات دنیای امروزی هماهنگ وبرای همیشه قابل پیروی و عمل است .

رود یویل كشیش فرانسوی می گوید: قرآن روحی قوی است كه یك ملت فقیر و نادان را منقلب نمود وتمدن نیرومندی را كه رونق كامل داشت،به وجود آورد ؛ تمدنی كه بالهای خود را از سمت غرب تا اسپانیا و از سمت شرق به حدود هند و چین گسترش داد ودر اندك زمانی امپراتوری بزرگی را تأسیس نمود.قرآن مقام والایی دارد.اروپا نباید فراموش كند كه مدیون این كتاب است؛كتابی كه آفتاب علم را در میان تاریكی قرون وسطی در اروپا جلوه گر ساخت.

 ×                  لقب حضرت یعقوب (ع) اسرائیل است .

 ×                  قرآن طی مدت 23 سال بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است .

 سُـورَةُ الـنـّاسِ

بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ

قُـلْ أَعُـوذُ بِـرَبِّ الـنـّاسِ (1) مَلِـكِ الـنـّاسِ( 2) إِلـهِ النّاسِ (3) مِـنْ شَـرِّ الْوَسْـواسِ الْـخَـنـّاسِ (4 )اَلَّـذى يـُوَسْـوِسُ فـى صُـدُورِ الـنـّاسِ (5) مِـنَ الْـجِـنَّـةِ وَ الـنـّاسِ (6)

سوره ناس

به نام خداوند بخشنده مهربان

بگو: «پناه مى برم به پروردگار مردمان، (1) به فرمانرواى مردمان،(2 )به خداى مردمان; (3) از شرّ آن وَسوَسه گرِ پنهان شونده )از ميان مردمان(، (4) همان كه وسوسه مى كند در دل هاى مردمان، (5) خواه از جِنّيان باشد و يا از مردمان». (6)

×                  قرآن کریم در سوره « حمد » خلاصه شده است .

×                   سوره توبه « بسم الله الرحمن الرحیم » ندارد

×                  سوره الرحمن به « عروس » قرآن معروف است

×                  سوره نمل دو « بسم الله الرحمن الرحیم » دارد

سُـورَةُ الْـفـاتِـحَـةِ

بِـسْـمِ الـلّـهِ الـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ (1)

اَلْـحَـمْـدُ لِـلّـهِ رَبِّ الْـعـالَـمـيـنَ (2) اَلـرَّحْـمـنِ الـرَّحـيـمِ(3) مـالِـكِ يَـوْمِ الـدّيـنِ (4) إِيـّاكَ نَـعْـبُـدُ وَ إِيـّاكَ نَـسْـتَـعـيـنُ (5) اِهْـدِنَـا الـصِّـراطَ الْـمُـسْتَـقــيـمَ(6) صِـراطَ الَّـذيـنَ أَنْـعَـمْـتَ عَـلَـيْـهِـمْ غَيْـرِالْـمَـغْـضُـوبِ عَـلَـيْـهِـمْ وَ لاَ الـضّآلّـيـنَ (7)

 سوره فاتِحَه

به نام خداوند بخشنده مهربان (1)

سپاس و ستايش مخصوص خداست كه پروردگار جهانيان است; (2 )خدايى كه بخشنده و مهربان است; (3) خدايى كه اختياردار روز قيامت است.(4)[خدايا!] تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوييم;(5 )ما را به راه راست راهنمايى فرما; (6) راه كسانى كه به آنان نعمت داده اى، نه راه خشم گرفتگان بر آنها، و نه راه گمراهان. (7)